Reisverhaal: Luxor - Vallei der Koningen


Wij opteerden ervoor om de Vallei der Koningen te bezoeken met aansluitend de tempel van Hatshepsut. Er zijn drie valleien: koningen, koninginnen en edelen. In elke vallei mag je drie graven bezoeken. Omdat dit voor Annick en de kinderen het eerste bezoek was kozen wij de eerste vallei. Je kunt die ook op verschillende manieren bezoeken. De meeste doen dit per bus. We deden het met de ezels en dit is toch wel de leukste manier. Je moet vroeg op rond, 05.00u, zodat je de zonsopgang meepikt als je aan de vallei komt. Eerst ga je met een overzet naar de Westbank en daar wacht dan uw ezeldrijver.

 

Iedereen krijgt een eigen ezel. Nu moet je weten dat dieren en Sylvie niet echt goed samen gaan. Het is zo dat die ezels wachten op het commando van hun baasje en dan beginnen ze in volle draf te lopen tot aan de Kolossen van Memnon. Ik moet er ook bijvertellen dat je daar niet alleen staat. Er zijn er nog die met de ezels naar de Vallei gaan. Nu kreeg Sylvie als eerste haar ezel en met toch een klein beetje schrik besteeg ze haar ros. Het was blijkbaar een jonge ezel, eentje die nog niet echt goed luistert en dus ging die al een klein beetje rondwandelen met een waggelende Sylvie op zijn rug. Terwijl wij ook onze ezels bestegen hoorden we plots een schreeuw zoals enkel Sylvie die kan schreeuwen. Caïro was wakker. We zagen Sylvie daar ergens aan die ezel hangen terwijl die in volle galop vooruit stormde richting kolossen. Die ezel was blijkbaar iets te nieuwsgierig bij een andere groep gaan kijken. De ezeldrijver van die groep gaf het startsein aan zijn ezels en de ezel van Sylvie dacht waarschijnlijk dat die ook moest vertrekken. Ik heb zelden zo vroeg zo staan lachen toen ik Sylvie bijna horizontaal zag hangen aan haar vooruitstormende ezel. Iedereen was opgeschrikt door haar schreeuw en binnen de korste keren stormden wij ook vooruit, Sylvie achterna. Het kwam allemaal goed maar ezels en Sylvie, tja...

De eerste halte zijn de overblijfselen van de kolossen van Memnon en van daaruit gaat het dan verder richting de Vallei. Sommige stukken doe je te voet om de ezels te sparen. Eenmaal boven op de vallei heb je een mooi zicht en dit zeker met een zonsopgang. Om de graven te bezoeken moet je tevoet naar benenden. Daar is het een komen en gaan van grote toeristenbussen maar die hebben gegarandeerd zo geen plezier gehad zoals wij. De graven die wij bezochten waren deze van Ramses III, Ramses VI en Toetmosis III. Het ene graf is al mooier dan het andere maar het moet een enorm werk geweest zijn om dit allemaal uit de rotsen te houwen en te beschilderen. Het graf van Toet-an-Chamon kan je daar ook bezoeken maar er is weinig aan en je moet extra betalen. Het is trouwens ook niet het mooiste. Als je veel tijd hebt, breng dan ook zeker een bezoek aan de Vallei der Edelen. Zo heb je een heel goed beeld op de verschillen tussen edelen en koningen. Na de schitterende (ook qua natuur) Vallei der Koningen gaat het dan met de ezels verder richting, naar de voor mij althans, iets te fel gerestaureerde tempel van Hatshepsut. De aanblik op de tempel met de bergen als achtergrond is natuurlijk schitterend maar eenmaal dichterbij valt het wat tegen. Er is nu zelfs een elektrisch treintje ingelegd om de toeristen van de bussen tot aan de tempel te brengen. Tja, ze zouden zich kunnen vermoeien om 100m te wandelen! Dit werkt nog meer het stereotiepe beeld van de rijke verwende westerling in de hand. Nee, geef mij maar de ezel en de wandelschoen.

Na het bezoek ga je met de ezels verder door het platteland en eventueel bezoek je nog een alabasterfabriekje en een papyrusfabriek. Dit spreek je af met uw ezeldrijver want dit is natuurlijk pure commercie. Wij reden rechtstreeks terug naar de overzet. Dit was een prachtige voormiddag, natuurlijk ook dankzij Sylvie, maar vooral omwille van de mooie omgeving. We kregen er zowaar honger van en gingen eten in..., nee, dit ga ik hier niet vertellen.

 

We hadden zowat alles gedaan wat Luxor ons te bieden had. Natuurlijk zijn er nog andere zaken zoals Dendera en Abydos maar hiervoor kunnen we nog eens terugkeren. Na bijna twee weken tempels komt er ook wel wat sleur in. Onze cultuurreis zat er op. Morgen gaan we naar het aartslelijke Hurghada om nog twee dagen te relaxen en te snorkelen. Volgende keer zoek ik iets beter uit dan deze bouwwerf voor zonnekloppers.