Jeepsafari - deel 2


De Todrakloof lag achter ons. Weg van de horden toeristen. Een zware en lange rit richting woestijn lag voor ons. Eindbestemming was Erg Chebbi via Merzouga en nadien door naar Zagora. Tijdens deze rit veranderde je het landschap zienderogen. En ook de mensen. Hier in het zuiden waren ze veel donkerder van huidskleur. Tja, wat wil je met zo'n harde zon dagelijks op u. Hier was het heet, bloedheet... maar toch gingen we de woestijn in.
Bij aankomst aan de 'Erg' kreeg iedereen een kameel onder zijn kont en als een echte karavaan trokken we richting woestijn. De aanblik bij aankomst aan Erg Chebbi met de jeep was al spectaculair maar de tocht met de kamelen overtrof alles. Het spel met het licht van de ondergaande zon leverde prachtige vergezichten op. Dit was een prachtig stukje 'dorre natuur'. We sliepen er in een tentenkamp met boven ons enkele miljarden sterren. Z alig, zalig ...


Vroeg op 's anderendaags was de boodschap om nog enkele leuke foto's te trekken. Lang kon je er niet blijven want de hitte overdag was niet te dragen. Onze chauffeur wachtte ons op en bracht ons naar Zagora naar ons hotel waarvan ik de naam mij niet meer kan herinneren. Het beschikte wel over een immens zwembad en dat kon je in deze oven wel gebruiken. Het was daar zo heet dat we 's avonds tussen voor- en hoofdgerecht een plonsje namen in het water om af te koelen. s' Nachts om half één was het nog steeds 37°C op Hildes thermometer!! Dus bleven we maar in het water om af te koelen. Zonder airco kon je daar gewoon niet slapen. Prachtige twee dagen hadden we beleefd maar ietsje frisser mocht wel.

's Anderendaags voorzagen we een dagje relax want omwille van de hitte doe je daar niet echt veel. In de namiddag waren er waarschijnlijk zandstormen in de woestijn want alles werd duister. We besloten dan maar om Tamegroute te bezoeken. Dat is een stadje op ongeveer 20km van Zagora dat vooral bekend is voor zijn pottenbakkers. Heel typerend is de groene kleur van het gebakken aardewerk. Daarnaast is Tamegroute ook bekend voor zijn Sufi-aanhangers. Het stadje is ook lekker middeleeuws en maar best dat je daar over een gids beschikt want je zou snel je weg verliezen in de wirwar van kleine overwelfde steegjes.

We vergeten nooit het beeld van de pottenbakker in wiens winkel we stonden toen er enkele regendruppels vielen. Die man dankte ons als waren we door Allah gezonden. Het regende amper 30 druppels maar toch rende hij naar buiten. Het had daar in geen maanden nog geregend en uitgerekend vandaag regende het. Tja, waar Belgen komen ...


Onze volgende rit ging van Zagora naar Tamnougalt waar we sliepen in Kasbah Itrane. De temperaturen waren hier gelukkig al iets milder dan in Zagora. Daar zorgde de vallei van de Drâa natuurlijk ook voor. Deze groene vallei was zeer vruchtbaar en herbergde nog enkele leuke dorpen waaronder Tamnougalt. We kwamen vooral naar hier om de ksar (berberdorp met een duidelijk herkendbare structuur) en de mella (joodse wijk) te bezoeken. In beide waande je je echt in de middeleeuwen. Dat werd nog versterkt toen we een onvoorzien bezoek brachten aan de kasbah Tamnougalt die zich middenin de ksar bevindt. Hier vonden opnames plaats van 'Life of Brian' en andere bijbelfilms. Niet verwonderlijk want bijna alles in deze kasbah is nog origineel: de olijfpersen, de waterzakken, potten voor olijfolie...

Wie in de buurt is van Agzdz moet zeker een bezoek brengen aan Tamnougalt.