In 1998 had ik nog het geluk Syrië in normale omstandigheden te bereizen. Ik deed dat samen met mijn zus en nog twee andere vrienden. Deze reis werd mij aangeboden door Khaytham Kahal, een Syriër die in Grembergen woonde en klant was in mijn KBC-kantoor. Ik was zijn vaste aanspreekpunt. Als bedanking (toen ik het kantoor verliet) voor de jarenlange samenwerking en service bood hij mij deze reis aan. Toen we aankwamen in Damascus stond er mij een privéchauffeur en gids op te wachten en hebben we gans Syrië doorgereisd. De gids sprak geen engels en wij geen arabisch maar toch wisten we elkaar wonderwel goed te verstaan. Tijdens deze reis hebben we mogen ervaren wat Syrische gastvrijheid betekent. We werden van straat geplukt door onbekenden die ons inviteerden voor koffie of zelfs eten. Iedereen voerde met ons een babbel. Maar wat ik nooit vergeet was de gastvrijheid van Khaytham's familie. Alles deden ze voor ons en vooral alles was gratis, maar dan ook echt gratis. Geen hotel of maaltijd moest ik betalen. De gids en chauffeur stonden altijd voor ons klaar en brachten ons naar de mooiste plekken in dit prachtige land waar spijtig genoeg nu niet veel meer van overblijft.
Spijtig genoeg ben ik nu alle contact verloren met Khaytham en zijn familie. Moest er ooit iemand dit lezen en toevallig bekend zijn met Khaytham Kahal mag die mij onmiddellijk contacteren. Dit zou zo mooi zijn om elkaar weer te zien. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat hij en zijn familie gevrijwaard zijn van tegenspoed in deze nog steeds durende burgeroorlog.
Syrië blijft nog altijd een van mijn mooiste reizen ooit. Zo niet de mooiste.